jpg

01
02

 

 

 

 

 

 

 

04

 

 

 

 

 

 

 

รบกวนให้พี่ช่วยแนะนำตัวครับ

“พี่จบจากคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี บัญชีบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย shi39 คะ หลังจากนั้นพี่ก็ทำงานสอบบัญชี ได้สักพัก ก็เรียนต่อโท MBA ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์คะ ปัจจุบันพี่ทำงานในตำแหน่ง Partner ในส่วนของ audit ที่ Ernst and Young คะ”

ช่วงเวลาที่พี่เรียนอยู่ที่คณะพาณิชยศาสตร์ และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พี่ใช้ชีวิตในช่วงเวลานั้นอย่างไร ได้ทำกิจกรรมอะไรบ้าง และมีเทคนิคการเรียนอย่างไรบ้างครับ

“จริงๆพี่ไม่ได้มีเทคนิคการเรียนอะไร พี่คิดเสมอว่าพี่เป็นคนขี้เกียจจึงตั้งใจเรียนในห้อง ทำให้ไม่ต้องไปอ่านเองทีหลัง เพราะการไปอ่านเองทีหลังนั้นบางครั้งอาจไม่เข้าใจ นอกจากนี้เวลาที่เราตั้งใจเรียนในห้องจะมีส่วนช่วยทำให้เพื่อนๆตั้งใจเรียนไปด้วย เมื่อออกนอกห้องแล้วก็จะเป็นเวลาส่วนตัว เป็นเวลาที่เรามีความสุขกับเพื่อนๆ อยากทำอะไรก็ทำ จะไม่เคยแตะหนังสืออีกเลยหลังจากออกนอกห้อง เพราะเราเรียนรู้เรื่องตั้งแต่ในห้องแล้ว นอกจากว่าเวลาใกล้สอบจึงค่อยมาพลิกๆหนังสือดูก็จะจำได้ว่าอาจารย์พูดอะไรไปบ้าง ความสุขที่พี่ได้รับจากช่วงเวลาที่เรียน ไม่ใช่ความสุขที่ต้องได้เกรดดีๆ แต่เป็นความสุขที่ได้เรียนและใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนในมหาลัยมากกว่า”

สิ่งที่พี่ผูกพันและประทับใจในคณะพาณิชยศาสตร์ และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยคืออะไรบ้างครับ

“ความผูกพันกับเพื่อนจะมีมาก ตั้งแต่อยู่ที่มหาวิทยาลัยจนถึงปัจจุบันนี้ก็ยังติดต่อกับเพื่อนที่คณะอยู่ เรารู้สึกผูกพันกับเพื่อนเพราะเราได้ทำทั้งกิจกรรมและเรียนร่วมกัน ส่วนกับพี่ๆและน้องๆก็จะผูกพันและสนิทเช่นกัน โดยเฉพาะ 4 รุ่นบนและ 4 รุ่นล่าง จะมี seniority ที่แข็งแรง ตอนนี้ยังมีการติดต่อกับ senior บางคนอยู่เลย ส่วนกับอาจารย์ อาจเป็นเพราะในสมัยก่อนเราเป็นเด็กนักเรียนจะรู้สึกกลัวเนื่องจากอาจารย์ในสมัยนั้นค่อนข้างมีอายุ เราจะเพียงแค่รู้จักอาจารย์และให้ความเคารพท่าน แต่ไม่ถึงกับสนิทมาก ตรงกันข้ามกับความผูกพันกับพี่ๆ น้องๆ และเพื่อนจะมีมากกว่า”

การเรียนที่คณะพาณิชยศาสตร์ และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีส่วนในชีวิตประจำวันของพี่ทุกวันนี้อย่างไรบ้าง

“มันต้องเริ่มที่ ถ้าหากถามว่าทำไมต้องเลือกเรียนบัญชี จุฬาฯ พี่อยาก บอกว่าจริงๆก็ไม่ได้ตั้งใจคือตามเพื่อน เพราะเพื่อนคนหนึ่งมีพี่ชายที่เขาเรียนบัญชี จุฬาฯอยู่ ก็เลยเรียนตามโดยไม่มีเป้าหมาย แต่พอมาถึงวันนี้แล้วมองย้อนไป จึงได้รู้ว่าการเรียนบัญชีนั้นจะรับประกันในเรื่องการตกงาน ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีงานทำ หลังจากที่จบแล้วได้มาทำงาน ทำให้รู้ว่าพี่โชคดีมากเพราะได้เรียนสิ่งที่เป็นพื้นฐานบัญชี ซึ่งเป็นสิ่งที่ตรงกับวิชาชีพที่ทำงานอยู่ เป็นส่วนที่ช่วยทำให้พี่สามารถมาถึงตำแหน่งนี้ได้”

พี่เตรียมตัวอย่างไรบ้าง หลังจากเรียนจบที่คณะพาณิชยศาสตร์ และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยครับ

“ตอนเรียนจบ การศึกษาต่อในไทยไม่ค่อยมีปริญญาโท จะต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่ช่วงนั้นไม่ค่อยมีเงิน ก็เลยต้องทำงาน เนื่องจากมีความรู้การสอบบัญชี ก็ได้เข้ามาทำที่สำนักงาน ไม่ค่อยได้มีการเตรียมตัวเท่าไร จะเป็นแบบ Shot by shot ก็เลยสมัครงาน แล้วก็โชคดีที่ได้ พอทำงานได้สักพัก ที่นี่ก็ส่งเสริมให้เรียนเพิ่มเติม ก็เลยได้เรียนต่อปริญญาโทที่ธรรมศาสตร์ ไม่ได้ไม่อยากเรียนต่อที่จุฬา ฯนะ แต่ติดเพื่อนไปเรียนต่อธรรมศาสตร์ก็เรียนตามเพื่อน”

03พี่คิดว่าอะไรเป็นแรงบันดาลใจ ที่ทำให้พี่ได้มาทำอาชีพนี้ครับ

“เริ่มต้นยังไม่ค่อยมีแรงบันดาลใจ เนื่องจากสมัยก่อนวิชาชีพนี้ไม่หลากหลาย ไม่ค่อยมีใครทราบ ตอนฟังอาจารย์รู้สึกว่ามีหลายอย่างที่น่าสนใจ ก็เลือกตัดสินใจเลือกอาชีพนี้ พอมาถึงตรงนี้ก็อยากจะบอกน้องๆว่า อาชีพผู้สอบบัญชีเป็นอาชีพพื้นฐานที่ดีที่สุด เพราะว่ามีโอกาสได้ใช้ความรู้จริงๆ พอจะไปสมัครงานที่ไหนทุกบริษัทก็ต้อนรับ”

พี่ได้วางแผนในอนาคตไว้อย่างไรบ้าง แล้วคิดว่าจะทำอย่างไรให้ถึงเป้าหมายนั้นครับ

“พี่ไม่มีเป้าหมาย แต่ใช้คติที่ว่าทำวันนี้ให้ดีที่สุด พอมีเป้าหมายแค่นี้ก็ไม่ได้ผิดหวังอะไร ไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นอย่างไร เวลาที่เราปฏิบัติงานก็เป็นไปตามขั้นตอน และเมื่อเรามีความสุขกับมันด้วย คือสิ่งที่พี่พอใจแล้ว”

 

พี่มีคติประจำใจในการใช้ชีวิตอย่างไรบ้างครับ

“จริงๆแล้วพี่ไม่มีคติประจำใจ เพียงทำทุกอย่างให้เต็มที่เท่าที่มีกำลังจะทำได้ ไม่ว่าเป็นเรื่องอะไรก็ตาม”

อะไรคือสิ่งที่พี่ภูมิใจมากที่สุดในชีวิตครับ

“ความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตคือ การที่พี่มีโอกาสได้กลับมาแบ่งปันประสบการณ์การทำงานให้รุ่นน้อง เพราะเมื่อพี่ได้กลับไปแบ่งปันความรู้กับน้องๆ จะทำให้พี่รู้สึกว่า ครั้งหนึ่งพี่เคยเป็นคนนั่งฟังอาจารย์สอน แต่พอมาวันนี้พี่ได้เป็นคนที่ยืนอยู่หน้าห้อง มาเล่าประสบการณ์การทำงานให้น้องได้ฟังและเห็นภาพ มันน่าภูมิใจมาก เพราะมีน้อยคนมากที่จะมีโอกาสได้มายืนแบ่งปันความรู้ ได้กลับมายืนอยู่ที่เดิมที่ครั้งหนึ่งเคยนั่งเรียน อย่างเมื่อตอนเราเป็นนิสิต อาจารย์เคยเห็นเราเป็นแค่นิสิตแต่มาวันนี้อาจารย์เห็นเราเป็นอาจารย์พิเศษ ยกย่องให้เกียรติเรา หรือแม้แต่แม่บ้านสมัยก่อนตอนเรียนที่เข้มงวดมาก เดี๋ยวนี้ก็ยังนำน้ำมาให้เราเวลาเข้าชั้นเรียน มันเป็นความภาคภูมิใจจริงๆค่ะ เพราะความรู้สึกที่ได้รับเกียรติเหล่านี้ มันเป็นสิ่งที่เงินไม่สามารถซื้อได้ การที่เราได้รับเกียรติแบบนี้เลยเป็นสิ่งที่พี่ภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตค่ะ”

สุดท้ายนี้ พี่อยากฝากอะไรถึงน้องๆ ในคณะบัญชี หรือน้องๆ ที่อยากจะเข้าคณะบัญชี จุฬา บ้างครับ

“พี่อยากฝากว่า ยินดีมากที่น้องๆ ได้มีโอกาสเข้ามาศึกษาในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ให้จงภูมิใจเถอะค่ะที่ได้เข้ามาศึกษาในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นมหาลัยที่เข้มแข็งทั้งด้านความรู้และด้านความผูกพัน เพราะเรามีความเป็น seniority ที่สูงมาก เรารู้สึกว่าทุกคนเป็นพี่น้อง อยากฝากให้เก็บความรู้สึกนี้ไว้ให้อยู่ติดตัวตลอดไป ถึงเวลาทำงานก็ให้นำความรู้สึกที่เป็นพี่น้องติดตัวมาด้วย ส่วนน้องๆที่กำลังศึกษาอยู่ปีสองปีสาม พี่ก็ขอฝากให้ตั้งใจเรียนแบบพอดี ให้ใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยให้สนุก แบ่งเวลาเรียน เรียนในห้องเรียนให้ดีที่สุด แล้วพอออกจากห้องเรียนก็ขอให้ใช้ชีวิตกับเพื่อนๆให้สนุก เก็บประสบการณ์ความรู้ ความสนุกของชีวิตมหาวิทยาลัยไว้ พอถึงเวลาทำงานก็ขอให้ตั้งใจทำและเต็มที่กับมัน ถ้าน้องทำได้ พี่คิดว่าน้องต้องประสบความสำเร็จในชีวิตและหน้าที่การงานแน่นอนค่ะ”